مروری برهتل های زنجیره ای شرایتون - لنجان بلاگ

1947- تا سرانجام سال 1947 میلادی، هتل های زنجیره ای شرایتون فوق العاده مشهور شدند تا آن جا که اولین هتل های زنجیره ای بودند که در فهرست سهام بازار بورس سهام نیویورک (NYSE) قرار گرفتند.

1949- اولین توسعه بین المللی هتل های زنجیره ای شرایتون در سال 1949 میلادی و با خرید مجموعه هتل های زنجیره ای کانادایی صورت گرفت و پس از آن نیز به سرعت در سرتاسر دنیا گسترده شد.

1958- این شرکت سیستم رزرواسیون خود را به عنوان اولین سیستم الکتریکی اتوماتیک در صنعت هتل داری راه اندازی می نماید.

1963- هتل Macuto Sheraton در ونزوئلا افتتاح می شود و اولین هتل شرایتون در آمریکای لاتین نام می گیرد.

1965- درهای صدمین هتل این برند به نام شرایتون بوستون به روی مسافرین باز می شود.

1985- در این سال به موفقیت بزرگی دست پیدا می نماید و اولین هتل زنجیره ای

بین المللی می شود که در جمهوری خلق چین آغاز به کار می نماید.

1995- مجموعه شرایتون در جهت توسعه بازار خود در تمام سطوح جوامع در سال 1995 مجموعه جدید هتلی را تحت عنوان فورپوینتز (Four Points) معرفی کرد که عملکرد مجموعه جدید براساس ارایه خدمات کامل بر پایه تجارب شرایتون ولی با قیمت های رقابتی بود.

1998- و بالاخره در سال 1998 میلادی شرکت بین المللی مراکز اقامتی و هتلی استاروود (Star Wood) مالک شرایتون شد. شرکت استاروود یکی از شرکت های درجه اول هتل داری در دنیاست که صاحب مجموعه هتل های زنجیره ای زیر می باشد.

2002- شرایتون برند جدید تخت خواب Sweet Sleeper را معرفی می نماید.

2006- هتل شرایتون با شرکت مایکروسافت همکاری می نماید و

[email protected] را در 5 هتل در سراسر دنیا راه اندازی می نماید. [email protected] مرکز ارتباط لابی هتل با مسافران می باشد.

2008- برنامه بدنسازی خود را با همکاری متخصصین صاحب نام شرکت

Core Perfoemance معرفی می نماید. همچنین در این سال تعداد هتل های شرایتون به 400 عدد در 70 کشور می رسد که شامل 60 منطقه تفریحی نیز می شود. این یک سابقه درخشان برای شرایتون در سراسر دنیا می باشد.

آغاز کار هتل شرایتون به سال 1937 بر می شود. ارنست هندرسون و رابرت مور، موسسین این هتل زنجیره ای، کسانی بودند که در ماساچوست و در شهر اسپرینگ فیلد اولین هتل خود را خریداری کردند. در ادامه راه برای توسعه کار خود 3 هتل دیگر در ایالت بوستون خریدند. در اولین دهه عمر این هتل و تا سرانجام سال 1947 میلادی، هتل های زنجیره ای شرایتون فوق العاده مشهور شدند.

ارنست هندرسون و رابرت مور، موسسین این هتل زنجیره ای، از ابتدا قصد نداشتند که وارد صنعت هتل داری شوند. این دو نفر که در دهه 20 در هاروارد با هم همکلاسی بودند کسب وکارهای مختلفی را از مونتاژ کردن رادیو گرفته تا وارد کردن لباس های الیافی و سگ های German Shepherd امتحان کردند.

زمانی که بازار سهام سقوط کرد تصمیم گرفتند که وارد بازار خرید و فروش اوراق بهادار شوند. مور، هندرسون و جرج (برادر هندرسون) یک شرکت سرمایه گذاری به نام Beacon Participations را نسبتا ارزان خریدند. آنها در ادامه این راه دو شرکت سرمایه گذاری دیگر با نام های Atlantic و Standard Investing خریداری کردند. این گروه تصمیم گرفت که وارد صنعت هتل داری شود، زیرا آنها می دانستند که بازار ملک و املاک و مستغلات و به خصوص هتل بعد از کسادی، سریعا دوباره رونق پیدا خواهد نمود.

برادران هندرسون و مور برنامه ای برای خرید املاک راکد پیاده کردند و آنها را ارتقا می دادند و با سود خوب به فروش می رساندند. این امر، پایه های موفقیت شرایتون را رقم می زد. در سال 1933، زمانی که نرخ بیکاری به حداکثر خود رسید (51%)، آنها، هتل Continental را در ماساچوست خریدند. این هتل درهای خود را دقیقا روزی که بازار سهام سقوط کرد به روی مردم باز نمود. شش ماه پس از آغاز این کسب و کار ناموفق، این هتل به خاطر عدم پرداخت اقساط توسط بانک تصاحب شد.

مور و هندرسون تصمیم گرفتند که ابتدا تمام اوراق قرضه را تسویه نمایند و با به جامانده دارایی های سومین شرکتشان، Standard Investing، هتل Stonehaven با 200 اتاق را در شهر اسپرینگ فیلد ماساچوست خریداری نمایند. آنها چند سال بعد شرکت Standard Investing را با International Equities به منظور تشکیل شرکت جدیدی به نام Standard Equities ترکیب کردند. بلافاصله 3 هتل دیگر در ایالت بوستون خریداری کرده و نام یکی از این 3 هتل، به نام شرایتون برای این هتل های زنجیره ای انتخاب شد.

در دهه 50 پیشرفت این شرکت با خرید هتل های بیشتر از Maine گرفته تا Florida ادامه پیدا کرد. در این سال ها میان هتل هایی مانند Hilton، Statler، Pick، Knott و Milner رقابت زیادی وجود داشت و علت موفقیت شرکت هندرسون که با این هتل ها در رقابت بود بخاطر خود کفایی و صرفه جویی او در کار بود. در این سال ها هندرسون و مور چندین دفتر و آپارتمان در نیویورک خریدند که بعدا به خاطر سوددهی آن ها را فروختند.

از همان زمان، شرایتون در صنعت هتل داری نوآوری هایی را انجام داد. برای مثال در سال 1948 اولین هتلی بود که برای شبکه رزرواسیون خود از تلکس استفاده می کرد. در سال 1958 اولین سیستم رزرواسیون الکتریکی اتوماتیک را معرفی نمود. در سال 1967 شرایتون سیستم رزرواسیون خود را به روز رسانی کرد و نام آن را Reservation II (یک سیستم کامپیوتری برای رزرواسیون های شخصی) گذاشت.

در دهه 60، حکمرانی هتل های زنجیره ای در حال قوی تر شدن بود و مسافرت های خانوادگی نزد مردم بسیار محبوب شده بود. افزایش سفرهای هوایی نیز به نحوی منجر به افزایش کسب و کار هتل داری شده بود. در سال 1958 که نقدینگی در هتل داری به حداکثر خود رسیده بود، شرایتون حدود 30 تا 40 هتل را برای تسویه بدهی های خود با سود عالی فروخت. تا آن سال مهم ترین تفاوت میان شرایتون و هیلتون، بهترین هتل های زنجیره ای آمریکا، این بود که هیلتون بزرگترین متصدی و گرداننده هتل در دنیا بود اما شرایتون بزرگترین مالک هتل ها بود. در حالیکه سایر هتل ها ورشکسته شده بودند و یا مقروض به بانک بودند، شرایتون هنوز از راه املاک و مستغلات درآمد داشت.

از لحاظ جغرافیایی، املاک شرایتون برای اهداف مدیریتی به 4 قسمت تقسیم می شد. بعد از اوایل دهه هفتاد، شرایتون در فلسفه پیشرفت خود تغییری داد. مدیریت تا قبل از آن، به شیوه هندرسون جلو می رفت و شرایتون تقریبا کارهای تمام هتل هایش را خودش انجام می داد. بعد از اینکه شرکت زیر نظر شرکت ITT کار آغاز به کار کرد، شرایتون فعالیت خرید و فروش املاک را کنار گذاشت و تبدیل به یک شرکت مدیریتی شد.

شرایتون فعالیت خود را در طول 10 سال از 4 کشور به 55 کشور خارجی توسعه داد. در سال 1985، شرایتون فقط مالک 14 هتل از 482 هتلش بود که به 3% می رسید. در آن موقع یک اشکال در سیستم کاری این هتل دیده شد: از دست دادن کنترل در کیفیت خدمات. در واقع شرایتون نتوانست کیفیتی را که در حد و اندازه های نامش بود برآورده کند. اما این مشکل با تغییرات سازمانی رفع شد. شرایتون برای افزایش فروش خود، گروه ها را مورد هدف قرار داد. یکی از ویژگی هایی که شرایتون را در این بازار رقابتی و شلوغ از سایرین متمایز می نمود برج های شرایتون بود که اولین آنها در بوستون و در سال 1970 باز شد. این برجها برای مسافران کاری طراحی شدند.

قبل از اینکه این هتل زنجیره ای بزرگ توسط شرکت Starwood Hotels & اقامتگاه خریداری شود، شرایتون یکی از بزرگترین و شناخته شده ترین هتل های زنجیره ای دنیا شده بود. این هتل را می توان حداقل در 100 کشور دنیا و در هر قاره ای پیدا کرد. در سال 1998 میلادی شرکت بین المللی مراکز اقامتی و هتلی استاروود (Star Wood) مالک شرایتون شد. شرکت استاروود یکی از شرکت های درجه اول هتل داری در دنیاست که صاحب مجموعه های هتل های زنجیره ای زیر می باشد.

1. Westin Hotels & اقامتگاه

2. Four Points by sheraton Hotels

3. St. RegisR Hotels & اقامتگاه

4. The Luxury Collection

5. W Hotels

در حال حاضر شرایتون دارای بیش از 400 هتل و تفریحگاه در بیشتر از 100 کشور دنیاست و احتیاجهای حرفه ای و تفریحی مسافران را از آرژانتین تا زیمباوه برآورده می نماید. ویژگی شاخص شرایتون این است که سعی دارد با طیف وسیع خدمات خود احتیاج مسافران را رفع کند و از هتل هایی با خدمات دهی کامل از شهرهای بزرگ گرفته تا تفریح گاه های لوکس کنار دریا، در کلیه شهرها و تفرجگاه های پرطرفدار سراسر دنیا تأسیس شده است.

مسافرینی که به سفرهای کاری می فرایند از خدمات آسان و قابل دسترس بهره مند می شوند. با تنوع وسیع خدمات حرفه ای ارایه شده در محل و اتاق هایی که فضایی باز برای کار ارائه می دهند، شرایتون می تواند انتخاب مسافرینی باشد که احتیاج دارند در سفر به کار هم بیندیشند. از دیگر خدمات ابتکاری شرایتون برنامه هتل های فرودگاهی در 9 هتل فرودگاهی اروپا و پنج هتل ورودی شهر در چند شهر از آمریکا و کانادا می باشد. این برنامه جالب ابتکاری و منحصر به فرد شامل خدمات رسانی بامدادی، اقامت کوتاه با 50% زیر قیمت معمول و غذای مخصوص برای افراد حساس به تغییر آب و هوا می شود.

مسافرینی که برای تنوع سفر می نمایند و مکان های مهیج را برای تعطیلات می پسندند. برای گذراندن تعطیلاتی تمام عیار، انتخاب دیگری جز شرایتون ندارند.