دیدنی ترین های سینمای ژاپن، راویان بی ادعای زندگی
به گزارش لنجان بلاگ، خبرنگاران : برترین های سینمای ژاپن را اینجا آورده ایم، درباره کشور های دیگر نظیر کره جنوبی هم مطلبی مشابه خواهیم داشت، اگر از کلیشه های سینمای کشورهایی، چون آمریکا خسته شده اید، این مطلب به کارتان خواهد آمد.
اواخر بهار
یاسوجیرو اوزو در سال 1903 به دنیا آمد؛ بنابراین بخش عظیمی از دوران فعالیت او در سینما همزمان با سینمای صامت بود. اوزو 53 فیلم را کارگردانی کرد. او تا پیش از مرگ در سن 60 سالگی تنها در ژاپن مشهور بود، اما پس از مرگ بود که زبان و سبک فیلم سازی او، سینمادوستان دنیا را تحت تاثیر قرار داد.
یاسو جیرو ازو، که بسیاری از منتقدان او را ژاپنی ترین فیلم ساز ژاپن می دانند، در تمام فیلم هایش، فقط یک موضوع اساسی را دست مایه کار های خود قرار داده که خانواده است. در همه ساخته های او، ازهم گسیختگی و فروپاشی خانواده آنالیز می گردد. شاید بتوان اواخر بهار را کامل ترین فیلم اوزو دانست. اواخر بهار داستان زندگی پروفسور چی شو ریو که همراه دخترش نوریکو زندگی می نماید هردو از این اوضاع راضی هستند تا اینکه خواهر پیر پرفسور به وی می گوید برادرزاده اش بایستی ازدواج کند.
کوایدان
ماساکی کوبایاشی یکی از کارگردانان برجسته و غول سینمای ژاپن محسوب می شد که با خلق شاهکارهایی، چون هاراکیری، شورش ساموراییو سه گانه شرایط بشری به معروفیت رسید. کوایدان نخستین فیلم رنگی کوبایاشی که براساس داستان های فولکلور ژاپنی ساخته شده است، آمیخته به رنگ و نور است.
او در این فیلم از رنگ های طبیعی استفاده ننموده و حتی در نما هایی که گستره وسیعی داشته اند رنگ آمیزی و نقاشی نموده است. کوبایاشی در جایی گفته است هدف او در کوایدان کندوکاو در تقابل میان ماهیت جسمیت انسان و ماهیت درونی و ذهنیت او بوده است. کوایدان، در لغت، به معنای داستان های ارواح است.
زنی از پله ها بالا رفت
میکیو ناروسه یکی از کمتر شناخته شده ترین کارگردان های ژاپن، فیلم سازی را از دهه سی آغار نموده است. او از دوران سینمای صامت فیلم سازی را آغاز کرد و بسیاری از آثارش صامت است. او 89 فیلم ساخته است، اما بسیاری از فیلم های ابتدایی اش امروزه موجود نیست.
بازیگر نقش اول این فیلم یعنی هایدکو تاکامینه بازیگر محبوب ناروسه محسوب می گردد. به عقیده بسیاری زنی از پله ها بالا رفت شاهکار ناروسه است. فیلم شرایط بسیار سخت زندگی یک زن تنها و مجرد را در توکیوی پس از جنگ دنیای دوم به تصویر می کشد.
زندگی اوهارو
میزوگوچی یکی از مطرح ترین کارگردان های ژاپن در طول عمر 58 ساله اش، 63 فیلم ساخت؛ نخستین فیلمش که صامت بود در 1922 میلادی و آخرینش در 1957 میلادی به نمایش در آمده است. مهم ترین فیلم وی زندگی اوهارو عنوان می گردد که موفقیت این فیلم در 1952 میلادی در جشنواره ونیز، توجه فیلمسازان و منتقدان موج نوی فرانسه را به او معطوف کرد.
زندگی اوهارو یکی از نخستین آثار میزوگوچی در دواران پس از اشغال است. زمانی که دیگر قوانینی ممیزی جامعه فئودال عصر ادو وجود ندارد.
زندگی اوهارو را مادام بواری ژاپنی خوانده اند و آن را همیشه یکی ازتاثیرگذارترین ساخته های میزوگوچی دانسته اند. روایت زندگی اوهارو؛ زنی سرگردان و بی پناه که به معبدی بودایی پناه برده و گذشته اش را به یاد می آورد، است.
زن در ریگ روان
زن در ریگ روان نمونه درخشانی از سینمای آوانگارد ژاپن به کارگردانی هیروشی تیشگاهارا است. زن در ریگ روان اقتباسی از رمان کوبه آبه است. تیشگاهارا به زیبایی هر چه تمام تر رمان را به اثری سینمایی تبدیل نموده است.
مردی که با حیله اهالی یک روستا به همراه یک زن در گودالی شنی گرفتار می گردد و کوشش هایش برای نجات خودش بی نتیجه است. رنج زندگی بشر به نحوی تماشایی در این اثر درخشان سینمای ژاپن تصویر شده است.
اونی بابا
کانه تو شیندو از مهم ترین سینماگران دوره پس از جنگ سینمای ژاپن است. فیلمساز پرکاری که به خاطر ویژگی های منحصر به فرد فیلم هایش به ویژه درونمایه انتقادی و سیاسی آنها، جای مهمی در سینمای ژاپن دارد.
شیندو در سال 1964 فیلم اونی بابا را ساخت اونی بابا کوشش می نماید روایتی ترسناک از خشونت خانگی را ارائه دهد. در فرهنگ ژاپن، اونی بابا نماد زنی خون خوار و شبیه دراکولا است که در این فیلم به شخصیت خشن مادر شوهر اشاره دارد. فیلم های شیندو تمثیلی از رفتار های خشن و غیر متمدنانه انسان ها در جوامع عقب مانده فئودالی، جنگ زده و پیشامدرن است.
زیستن
اکیرا کوروساوا در طول 50 سال فعالیت سینمایی حدود 30 فیلم ساخت که بیشتر آن ها جایگاه برجسته ای در سیر سینما دارند. پیرمردی پس از سی سال کار در شهرداری، ناگهان با تلخ ترین واقعیت زندگی اش روبه رو می گردد. او پی می برد سرطان دارد و تا چند ماه دیگر بیشتر زنده نیست.
ترس از مرگ و احساس ترحم نسبت به سرنوشت ناگوار خود تمام وجودش را فرامی گیرد. کوروساوا در زیستن مساله بیهودگی را به مقیاسی وسیع تر تعمیم می دهد.
در سینمای کوروساوا دو نکته چشمگیر وجود دارد: یکی انسجام درونی بافت داستان و دیگری استحکام تکنیکی اثر. کوروساوا خود نویسنده ای ماهر بود و جزئیات فیلمنامه را با چیره دستی، ریزبینی، نکته سنجی و توازن دقیق تدوین می کرد.
پ
منبع: برترین ها